Yazar: Şeref SAYMAN

Hep, apansız aklıma geliveriyor işte. Minibüs, şiddet, şiddet, dehliz, karanlık, cehalet… Harç, borç, bütçe mütçe, mahkeme davası, haciz, birikim, ipotek edilenler, nakde blokaj, yeniden yapılandırma, uzlaşma, son varlıklarından elden çıkarılması; ancak izler takip edilecek… Başka çıkış yok… Bir masalı yaratmak zorundayım…

Ölmeden önce yapmak istediğim şeylerin listesi cebimde. Bisikletle ‘Büyük Türkiye Turu’; yani bir uçtan diğer uca memleket sevdası. “Sakın bisikletle gitme,” diyor yakınlarım. Gideceğim işte! Edirne’den Kars’a, Sinop’tan Antalya’ya, İstanbul’dan Muğla’ya, Çanakkale’den Van’a, Bursa’dan Diyarbakır’a, Rize’den Urfa’ya. Hem de pusatların cirit attığı Şırnak’a, Hatay’a, Antep’e…

Özgürlük mü?… Sonra o yoldan başka yollara açılacak başka başka kapılar olacak… Yolda türlü maceralar yaşanacak, farklı zenginlikte bilgeleşilecek, büyünecek… Her şey birbirine bağlı, birbirine dokulu, bağlantıları, işaretleri izlemeliyim. Çünkü kuyuya düşen ve kapılar bulan, kapıları açan, yolculuklara çıkan artık bir masalın içindedir.

İşte, bir kuyuda bir başıma kalakalmışım gibi geliyor örneğin karanlık ve soğuk bir sığınakta parmak hesabı yaparken. Tıpkı derin bir kuyuda sıkışmış gibi. Karanlık, rutubetli, havasız bir kuyu bu. Zaman durmuş. Korkularım, her şey karmakarışık gibi üstüme üstüme…

Kim ne derse desin bu “TT & DT” olacak bir hülya. Ama öyle ama böyle. Belki salt bana hitap edecek. Oysa insanın kendi vatanını gezmesi kadar doğal bir şey olamaz. Dünyayı gezmek isteyene ise gayya kuyusu bedava… Kuyu dedim de ne güzel metaforik masallar vardır. Bazen bir yoldaşlığa, bazen bir…

Yaşasın!! Bugün gezenti Şeref’in özel Blog’u: “gEZENTİ şEREF”in 46’ncı günü. Tekrar hoş geldin!! Ziyaret ettiğin için teşekkür ederim!!