Kategori: sEYİRdEFTERİ

Bu yılın (2017) on ikinci haftasının blog notları.. Hayatım tam bir roman gibi. Bu romanı martıların gözünden yazmalıyım, bildiğim, yıllarca okuya yaza biriktirdiğim her şeyi unutarak. Kolay bir şey değil unutmak, hatırlamak da kolay değil. Cümleleri bölüp parçalayarak dizgeler oluşturmak, göstergeler ve metinler arası ilişkiler kurmak değil mesele, kendini gökyüzüne…

Bu yılın (2017) on birinci haftasının blog notları.. İnsanlar bizi nasıl görmek isterse öyle görüyor. Bizim nasıl olduğumuza bakmaksızın böyle bir bakış açısını yeğliyor. Ne durumda olduğumuz onların umurlarında dahi değil. Herkes aslında kendisi için yaşıyor tavrını takınmış bir hayat sürüyor.

Bu yılın (2017) onuncu haftasının blog notları.. Zaman zaman bu Blog’un literatür dünyasında gezintimi gerçekleştirirken kendimi bir kavşakta buluyor ve o sapağın bir karmaşa olduğunu sezinliyorum. O anda nereye gideceğimi, neden oraya gitmek istediğimi bilemiyorum. Ve kendimi hepten bir boşlukta görüyor, birdenbire o derinlikte kaybolduğumu hissediyorum.

Bu yılın (2017) dokuzuncu haftasının blog notları.. Şehirler ayrı, sokaklar ayrı, evler ayrı, ne biçim bedeldir, ne biçim cezadır bu? Sanki birileri beddua etmiş, hak hukuk yerini bulmuş… O kıskanç gözler oyulsun, hasut göz bebekleri çıksın… Daha ne kadar sürecek bu zulüm? Her şeyde bir ‘hayır’ var mı demeliyim?

Bu yılın (2017) sekizinci haftasının blog notları… Yeni ütopyan makaleleri inşa ederken, bu hafta biraz gergin hissettim kendimi ve zihnimde canlandırdığım maceralı yolculukların düşsel dünyasında dolaşırken sık sık kendimden şüphe duyduğumu fark ettim.

Bu yılın (2017) yedinci haftasının blog notları.. Çok bereketli bir hafta geçirmiş olmayı duyurmaktan mutluluk duyuyorum… Beş özlü makale, hepsi ilginç, hepsi özgün, hepsi renkli… Bütünüyle ilham verici ve bir rehber gibi yol gösterici…

Çok verimli bir hafta geçirmiş olmanın kıvancı içindeyim… Gene iki ilgi çekici makaleye imza attığımı düşünmekteyim. Bütünüyle bir esinti kaynağı, tümden bir duygu ve düşler kılavuzu gibi…

Geçtiğimiz hafta Esintiler dünyasının penceresinden içeri girdim ve Blog’u iki ilginç makale ile taçlandırdım… Belki çok haklılar… Atıfta bulunulan cümle epeyce tanıdık geliyor bana: “Çok okuyan değil, çok gezen bilir!” Kim ki çok geziyor, okuduğundan daha fazlasını ediniyor. Doğru ya, insanın bilgisi yaşıyla ölçülemiyor.

Bu geçtiğimiz hafta Blog faaliyetlerine farklı bir yön vermek istedim ve iyi bir başlangıç yapabilmek için kolları sıvadım. Öncelikle düşüncelerimi tasarım, sistem, modeller, hareket tarzı, organizasyon, derlemeler, düzenlemeler ve yazmayı planladığım makaleler üzerinde yoğunlaştırdım. Dolayısıyla kaleme aldığım yazıları bu hafta yayına yetiştiremedim.

Bu geçtiğimiz hafta Blog faaliyetlerinde biraz frene basıp kendime yeterli vakit ayırmak istedim. Hem bu arada bir sonraki haftanın planlamasını da daha rahat yapabilecektim. Ancak şunu gururla ifade edebilirim ki, Blog’un Ana Menü’sü içinde yer alan tüm bölümlerin (sayfaların) ‘tanıtım’ yazıları tamamlandı.