Kategori: ÜTOPYA

Bütün güzellikleri varlığında toplayan doğa, niçin kendi yaratımı olan insanı yeryüzüne getirmiş, sonra da kendi yarattığını kendi tutku dolu kıskacı boğmaya çalışmıştır. Bu soru bizleri yaşama bağlayan ikilemlerin ne derecede cahil, ne derecede okuryazar olduklarını acaba belirleyebilir mi? SESSİZLİĞE GÖMÜLMEK bu açıdan bakıldığında bir anlamlar dünyası mı? Nedir sessizce ağlamak…

İnsanoğlunun düşünme ve yaratma yeteneğinin doruklarda dolaştığı dönemlere ve kişilere ait yapıtlar adına kültür ya da uygarlık dediğimiz o olağanüstü serüvenin ana etkenleridir. Yüzyıllar öncesinden gelen bu yapıtları (türü ne olursa olsun) okurken, o insanı insan yapan cevheri keşfederiz. İçinde yaşadığımız doğal ve toplumsal koşulları aşma, dünyayı anlama ve yorumlama…

Sartre, umutsuzluğa kapılmanın neden olduğu sevinçten bahseder, Paul Nizan’ın “Aden” kitabındaki 1960 tarihli yazısında, İkinci Dünya Savaşı’nın ardından bir moda hâline gelen umutsuzluktan. Nasıl bir zevktir bu? Her şey için kendilerini özgür hissederler, özgürlükleri, dünyevi zevklere düşkünlüklerinin gerekçesi olur umutsuzluk. Umut etmek, bir sorumluluk yükler çünkü. Âşık olursun, sevişirsin, okursun,…

Tüm hikâyeler,  denge bozulduğunda başlıyor. Dengeyi bozacak bir sorun… Rutinin dışında bir davranış… Bir sıra dışı müdahale… Bir çığlık, canhıraş bir çığlık… Camları zangırdatacak… Kimsenin gözüne perde inmiş gibi bakar kör olmayacağı… Olamayacağı, dalga dalga titreten bir çığlık belki. Yedi uyuyan ruhları silkeleyecek, çığlık, bir çığlık… gEZENTİ şEREF ~ E-2022/005…

Denize yüzümü dönüp sisin içinde bir görünüp bir kaybolan anılarımı seyre dalıyorum. Benim ki tutarlı bir hayat mı, tutarsızlıklarım gerçekte kendi içinde bir tutarlılığa mı sahip? Başka türlü, insanın bir hikâyesi nasıl olur, tutarsızsa… Belki de bütün dert, hikâyesizlik; herkesin kendini rahatça içinde bulabileceği bir hikâyenin yokluğu… gEZENTİ şEREF ~…

İşte, bir kuyuda bir başıma kalakalmışım gibi geliyor örneğin karanlık ve soğuk bir sığınakta parmak hesabı yaparken. Tıpkı derin bir kuyuda sıkışmış gibi. Karanlık, rutubetli, havasız bir kuyu bu. Zaman durmuş. Korkularım, her şey karmakarışık gibi üstüme üstüme… Çıkış peki? Sabır. Elbette o kuyunun dibinde bir ufacık gün deliği bulacağım.…

Bahane değil, zorunlu sebeplerden dolayı ertelediğim 2020 & 2021 yıllarından kalma fevkalbeşer Türkiye turlarıdır bu yıl yapmayı çok arzuladığım. Hedefimde sadece bir bölge değil, birkaç bölge var. İstanbul’u ayrı bir köşeye koyarsak, Güney Trakya, Marmara, Ege, Batı Karadeniz ve Orta Anadolu bölgeleri projelerimin güzergâhları arasında… gEZENTİ şEREF ~ E-2022/002 Esinti…

Önce 2020 düşleri vardı. Dünyayı kasıp kavuran ve Türkiye’yi de bir felaket gibi saran Covid-19 pandemisine takıldı. Üstümüze üstümüze kurşunları yağdırdı, hayatımıza elek büyüklüğünde bir delik açtı… Sonra 2021 hayalleri kuruldu. Belki 2020’in hayal kırıklığını ezer geçer diye tahayyül edildi. Ama bu kez de neredeyse kontrolden çıkmış ve çoktaaaan yayılmış…

ÜTOPYA… Çok yürüdü, çok pedal çevirdi ayaklarım; ayaklarım iki güvercin… her gece yıldızların bir sır gibi gizlediği yuvasını arıyor… çocuk ayaklarım… Kardır yağan üstüme geceden… yağmurlu, karanlık bir düşünceden… ormanın uğultusuyla birlikte… ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte… kar yağıyor üstüme, yıldızlar yağıyor üstüme inceden…

ÜTOPYA… Bize sihirli sözcükler fısıldayan insanlar değil, insaniyet sahibi olanlar gerek… bu dünyadaki varoluşumuzu sözcüklerin sihrine tutunmadan da gerçekleştirebiliriz… kaybettiğimiz ahlâkı, yaşantının şiirine kulak kesilerek bulabiliriz…