Pire🚲 ile “TÜRKİYE TURLARI” Hazırlık Güncesi: Gün 14
Bisiklet bir tutkudur, bir yol masalı dostudur, gönülçelen bir sevdadır. Bisikletle memleket yolculuklarını düşünde gören biri yol sevdasına tutulduğu aşkını ömrü buyunca unutmaz, yaşadığı sürece onu hep arar durur… #pire🚲 ile Türkiye Turları öncesi hazırlık dönemi ve alıştırma gezileri…
Bugün benim Doğum Günüm… 59 yaşın eskisi!!
Birden dursun istersin…
Seneler olunca mazi..
Öyle bir geçer zaman ki..
Hayallerden Meçhule
İstanbul’da bir emekçi gibi konaklarken başka bir yerde yaşama hayali uzun süredir içimde vardı. O ilk flu hayali kurduğumda (1994) Saros’da kendi imkanlarımla inşa ettirdiğim bahçeli dubleks bir ev sahibi olmuştum ama çok gençtim ve körfez manzarasında inzivaya çekilmek gibi bir niyetim yoktu. Üstelik doğru dürüst ne balık tutmaktan anlıyordum ne de bahçe işlerinden. Henüz finans + muhasebe mesleğimde ilave tasarımlar yaparak çok şeyi değiştireceğimi düşündüğüm zamanlardı. Ailemi de yanıma katıp kalktım taşındım Antalya coğrafyasına. Sonra zaten işe güce dalıp, Saros hayallerini de unuttum.
Her şeyin kafamda nihai bir karara bağlanması ise emekliliğim geldiğinde yine Saros’a dönüş hikayesiydi. Ve ona oldukça yakın mesafede olduğu için yerleşme tercihini kullandığım yer ise eşimin ‘ana+baba’ ocağı Babaeski idi. 2012’den beri bir ‘misafir’ gibi yaşadığım Babaeski’den kurtulmak ise Pire🚲 ile yollara düştüğüm son 5 sene içine denk düşüyor. Mesela bugün bir yere tıkılmak yerine yine uzun yollarda olmak ile ilgili hayaller kuruyorum. Yarın ne olur bilemem. Çünkü her şey hızla değişiyor.
Gitmeli mi yoksa Kalmalı mı?
Gitmek isteyen biri neler yapar, nasıl yapar? Ekonomik olarak neler yapmak gerek? Psikolojik hazırlık ne demektir? İstanbul’dan Antalya’ya, Antalya’dan da taşınıp (kışları) Babaeski’de (ilkbahar, sonbahar ve yazları) Saros’ta yaşama fikrine, şimdilerde ise bütünüyle doğaya kaçma fikrine nasıl geldim? Zaten finalde de buralardan kaçıp kaçamayacağımı birlikte göreceğiz!
Yoksa bilenler bilir, mürekkepleyerek tuttuğum gezi ve esintiler günlüğümü https://serefsayman.com adresinde yaklaşık 5 yıldır yayınlıyorum. İlk gününden son gününe değin hayatımın nasıl kıvrıldığını, nerelere doğru yön değiştirdiğini, uzanıp tutunduğunu izleyebiliyorum. “Gezenti Şeref”, ezbere bir hayatın, nasıl kaçış planına dönüştüğünün hikayesi bana göre. Komik olansa, bloguma bakıp, kontrolün, sandığım gibi elimde olmadığına tanık olmak.
Hayat harika alay ediyor ezbere yaşayanlarla.
[Ayrılık esintisi: SON 28 GÜN]
***…***
(*) Önceki Makale: Babaeski Kazan Ben Kepçe
(*) Sonraki Makale: Sen de Epten Yaptın Kendini Üc Yaşında Kızancık Gibi Koş Biraz Beya
Bir sonraki “Türkiye Turları: Hazırlıklar” güncesinde görüşmek üzere; sevgiyle kalın,
Gezenti Şeref